W podejściu Gestalt: bezpośrednie przeżywanie, myślenie, odczuwanie cielesne w procesie psychoterapii tworzy przestrzeń do badania Siebie (klienta) poprzez wykorzystanie wiedzy, doświadczenia psychoterapeuty.
Klient może najpierw zobaczyć inną perspektywę, a następnie podjąć decyzję, o tym, co najlepsze dla niego w związku z dokonanym odkryciem. Psychoterapeuta tworzy warunki bezpieczeństwa do podjęcia ryzyka w wykraczaniu poza to, co znane i wejścia w nieznane.

W polu terapeutycznym Klient i psychoterapeuta ogląda to co się jawi, koncentrując się głównie na tej dostępnej dla dwojga chwili. Przyglądają się doświadczeniom takim jakie są. Pozostawiają w tle założenia, a uznają to co się dzieje jako prawdziwe, autentyczne i dostępne. Wtedy pojawia się niepowtarzalny moment i chwila, w której można zobaczyć istotę zjawiska, mechanizmu.
Psychoterapeuta Gestalt bierze w nawias wszystko co nie dotyczy tego co się jawi w relacji z Klientem. W ten sposób dociera do prawdy i spostrzega fenomen nadając indywidualne i niepowtarzalne znaczenie obserwowanemu zjawisku, doświadczanym uczuciom, dialogowi który właśnie się odbywa.

Psychoterapeuta wspiera Klienta w procesie asymilacji treści poznanych w procesie poszerzania własnej świadomości.

Bezpośrednie przeżywanie i możliwie pełen opis poszerza perspektywę oraz świadomość klienta. Autentyczne doświadczenie przeżywane w tu i teraz pozwala na oddzielnie nastawień, uprzedzeń i wcześniej zdobytej wiedzy od aktualnie przeżywanej sytuacji. Taki proces umożliwia przeżywanie świata w nowy sposób – pozbawiony uprzedzeń. Jest to doświadczenie korekcyjne umożliwiające wyjście ze starego schematu, wyuczonego mechanizmu i poszukiwanie nowych, twórczych i satysfakcjonujących rozwiązań dla Klienta.

Psychoterapeuta Gestalt w podejściu wobec Klienta i procesu psychoterapii jest wolny od oceny, koncentruje się na uznaniu i opisie Klienta i jego świata takim jaki jest i jak się w relacji terapeutycznej jawi. Bada w raz z Klientem zjawiska i mechanizmy w jego świecie określając jak jest i wspiera zmianę w takim kierunku w jakim oczekuje i potrzebuje Klient.
Proces psychoterapii staję się sam w sobie procesem twórczym i niepowtarzalny, jak fakt, iż relacja z tym Klientem i tym psychoterapeutą jest jedyna i niepowtarzalna.
Ze względu na niepowtarzalny charakter wszystko co się w przestrzeni między nimi wydarza jest niepowtarzalnym procesem psychoterapii.

Aleksandra Replin